آمریکا نباید تبعات مهم دستیابی ایران به سلاح اتمی را نادیده
بگیرد، اما دو نویسنده‌ی این کتاب معتقدند که جنگ با ایران بدتر از مهار
کردن این کشور خواهد بود. افرادی مانند میشل آیزن اشتات و سوزان بیشتر بر
تبعات نظامی، سیاسی و اقتصادی جنگ و دیگر اقدامات متمرکز بودند.
جفری کمپ معتقد است این که آمریکا و دوستانش چطور به یک ایران
اتمی واکنش نشان می‌دهند به این موضوع بستگی دارد که یک جنگ چطور می‌تواند
آغاز شود. گزینه‌ی اول می‌تواند شامل حمله‌ی هوایی آمریکا و اسرائیل بعد
از کسب اطمینان از عبور ایران از خط قرمز اتمی باشد. گزینه‌ی دوم می‌تواند
در پی یک رخداد منطقه‌ای اتفاق بیفتد.
به طور مثال، حادثه‌ای که می‌تواند توسط یک عامل شرور و یا در
اثر برخورد بین نیروی دریایی ایران و آمریکا در خلیج فارس به وقوع
بپیوندد. در این صورت ایران به عنوان عامل شتاب دهنده‌ی این جنگ محسوب
می‌شود. سپس آمریکا باید به تنهایی به مصاف ایران برود و یا تلاش کند تا
حمایت جامعه‌ی جهانی را برای جنگ علیه ایران به دست بیاورد.
بنابرین، آمریکا نباید تنها به گزینه‌های خود بعد از دستیابی
ایران به سلاح اتمی فکر کند، بلکه باید به سناریوهای مختلفی که می‌تواند با
وقوع جنگ برای این کشور پیش بیاید نیز بیندیشد.
کمپ می‌گوید به منظور آمادگی برای یک جنگ، بسیار دشوار خواهد
بود که بخواهیم اقدامات نظامی، اقتصادی و سیاسی ایران را محاسبه کنیم. این
جنگ در چند جبهه خواهد بود: مسلماً درگیری‌هایی در خلیج فارس صورت خواهد
گرفت، اسرائیل نیز ممکن است با حزب الله لبنان درگیر شود، و هم چنین احتمال
حمله به نیروهای آمریکایی در افغانستان نیز وجود دارد.
هنوز مشخص نیست که آیا با وقوع یک جنگ، حکومت ایران نیز سقوط
خواهد کرد یا خیر. علاوه بر این، جنگ با ایران موانع جدیدی بر سر راه توازن
مجدد آسیا به وجود خواهد آورد.
*انتقام گیری منطقه ای
"سوزان مالونی" به بررسی تبعات اقتصادی جنگ با ایران و هم
چنین تاثیر اعمال تحریم‌ها علیه این کشور پرداخت. او تاکید کرد که حمله به
ایران، می‌تواند موجب انتقام گیری این کشور از اقتصادهای همسایه در منطقه
شود.
ایران ممکن است بخواهد مناطق نفتی، تجهیزات صادراتی، ذخایر
گاز، و دیگر زیربناهای انرژی کشورهای خلیج فارس را مورد حمله قرار دهد تا
بدین وسیله بتواند انتقام عدم توانایی خود در صادرات را بگیرد. ایران به
لحاظ اقتصادی منزوی نیست، و چنین اقداماتی می‌تواند تاثیرات مهمی روی چین و
هند بگذارد، چرا که به شدت به ذخایر سوخت فسیلی خاورمیانه وابسته هستند.
با این وجود، تمرکز آمریکا در مورد اقتصاد ایران روی تلاش برای خودداری از
جنگ به وسیله‌ی اعمال تحریم قرار دارد، اگر چه در اعمال آن‌ها نیز به
خلاقیت بیشتری نیاز داریم.
مالونی معتقد است که با توسعه‌ی ذخائر انرژی جدید در سرتاسر
دنیا، اقتصاد دنیا از آسیب پذیری کمتری در برابر وقوع یک جنگ برخوردار
خواهد بود، و این وضعیتی است که ایران پیش بینی آن را نکرده بود.
**تنش منطقه ای و سیاست بازدارندگی
"میشل آیزن "اشتات به تشریح گستره‌ای از خروجی‌های ممکن در
صورت تصمیم آمریکا برای حمله به ایران اتمی می‌پردازد. سیاست بازدارندگی
می‌تواند تنش‌های منطقه‌ای را طولانی تر کند، موجب به راه افتادن رقابت
تسلیحاتی شود، موجب عدم کنترل ایران روی تسلیحات خود در قبال گروه‌های غیر
دولتی شود، و یا سناریوهای دیگری را به وجود بیاورد. او پیش بینی می‌کند که
جنگ با ایران زمان زیادی طول نخواهد کشید، ولی در عین حال به یک جنگ
پنهانی دراز مدت خواهد انجامید.
اولین مرحله شامل حملات هوایی و دریایی آمریکا و اسرائیل
می‌باشد و مرحله‌ی دوم شامل استفاده از نیروهای عملیات ویژه می‌باشد.
واکنش‌های احتمالی ایران می‌تواند شامل افزایش جنگ سایه‌ها شود؛ انجام
حملات توسط نمایندگان ایران مانند حزب الله لبنان در سراسر جهان؛ کاهش
صادرات نفتی و افزایش قیمت آن؛ جنگ هوایی با اسرائیل و جنگ دریایی با
آمریکا در خلیج فارس؛ و نتیجه‌ی این اقدامات می‌تواند موجب ممانعت ایران از
دستیابی به بمب اتمی شود.
* اقدامات تلافی جویانه
آیزن اشتات معتقد است که با وجود مانورهای دقیق ایران، حمله‌ی
نظامی می‌تواند باعث تلاش این کشور برای جلوگیری کردن از حملات آینده شود
که این کار را از طریق وسعت بخشیدن به حملات خود به منظور تلافی کردن
خسارت‌های ناشی از حملات آمریکا و اسرائیل، انجام خواهد داد. اقدام تلافی
جویانه ی ایران به مقیاس حمله‌ی آمریکا و اسرائیل، میزان خسارت به تاسیسات
اتمی، و تعداد قربانیان بستگی دارد.
در زمان پرسش و پاسخ، موضوعات مختلفی مطرح شد، که شامل آسیب
پذیری کشتی‌های آمریکایی در خلیج فارس، سناریوهای نظامی دیگر، و هم چنین
معنا و کاربرد تعیین خط قرمز برای ایران می‌شد. آیزن اشتات معتقد است که
تعیین خط قرمز می‌تواند به لحاظ سیاسی مناسب باشد، اما نمی‌تواند برای
تعیین زمان حمله آن چنان سودمند باشد. در هر صورت، کمپ معتقد است که به نظر
نمی‌رسد هیچ اجماعی بین آمریکا، اسرائیل و اتحادیه‌ی اروپا، بر سر تعیین
خط قرمز وجود داشته باشد.
در این بین عوامل دیگری نیز وجود دارند که می‌توانند در
تصمیم گیری برای ایران مفید باشند، مانند قیام‌های ادامه دار جهان عرب و یا
انتخابات ماه ژوئن ریاست جمهوری در ایران. در طول این جلسه، کمپ تاکید کرد
که استفاده از نیروی زمینی علیه ایران نمی‌تواند یک گزینه‌ی واقع گرایانه
برای آمریکا باشد. مردم آمریکا از یک جنگ دیگر علیه یک کشور مسلمان حمایت
نخواهند کرد.
م. ن
