چقدر زود چوب خدا را خوردی آقای اردوغان
حالا
که از بی بی سی و سی ان ان و رویترز و دیگر دایه های مهربان تر از مادر نا
امید شده ای، طرفدارانت را جمع می کنی و داد و فریاد می کنی؟
بقیه مردمت آدم نیستند؟
البته آقای اردوغان یک نکته ای را یادتان
رفت. شما یکی از بدبخت ترین مهره هایی بودید که توسط غرب در صفحه شطرنج
خاور میانه چیده شدید. شما خیلی زود حذف شدید. غرب فکر می کرد که لابد با
در اختیار داشتن مرزهای شما به جهت ورود نیرو و سلاح به سوریه ، به راحتی
کار اسد را یکسره خواهد کرد، اما غافل از آنکه نظام سوریه آنقدر ها هم که
فکر می کردید تو خالی نبود. حالا که کار سوریه گره خورده است و رسوایی
نزدیک است، بد نیست مهره سوخته ای چون شما نیز در آتش درگیری درون حکومت
بسوزد و با همه اطلاعات با ارزشش زیر خاک برود. در بازی شطرنج، پیاده نظام
همیشه بدبخت ترین مهره هاست. اول او را میزنند تا به شاه برسند. اگر شاه در
خطر مات باشد، پیاده ها را برای بقا به راحتی فدا خواهند کرد تا شاه مات
نشود. شما نیز امروز دست حمایت غرب را بعد از آن همه خوش خدمتی پشت سرتان
نمی بینید و فریادتان از راستگویی خبر گزاری های غربی در قبال خشم مردم
کشورت بلند است. حالا بسوز و بال بال بزن. کذابان اخبار سوریه، امروز
راستگویان خشم ملت شما شده اند. امروز دیگر از ورود به اروپا هم خبری نیست.
ماکت اروپا را آبنبات کردند و دادند به دستتان. بچه خر کرده بودند. آب
نبات به دست، دستت را گرفتند و تو فقط نوک بینیت که همان آب نبات بود را می
دیدی. آب نبات تمام شد. به جای دروازه اروپا، به اعماق دره آتش جنگ داخلی
هلت دادند. حالا غمی نیست. از اول هم اروپایی حسابت نمی کردند که حالا
بخواهند حسابت کنند یا نه. ایران ، چین ، روسیه ، سوریه و… همه را از دست
دادی. اروپا غمی ندارد. سواحل لختی تا دلت بخواهد زیاد است در دنیا. سواحل
آنتالیا نشد یک جای دیگر. کلا هیچ کس دیگر غم شما را ندارد. بگذریم…
در
حماقت غرب همین بس که هر کجا پا گذاشت، برای خودش مصیتی درست کرد که بیا و
ببین. هر کجا وارد شد، آنجا را از دست داد و سدی شد در مقابل زیاده خواهی
هایش. و مفلوکانی مثل تو نیز بدون دیده شدن زیر چرخ خای ماشین در حال فرار
غرب له خواهند شد.
آقای ما به شما فرمود”" آمریکاییها هیچ ملتی را به
عنوان ملت مستقل قبول ندارند. آمریکایی ها با همه کشورها اینگونه رفتار می
کنند و بنابراین همواره باید در تصمیم گیریها مصالح کشورهای اسلامی در نظر
گرفته شود.”" اما کو گوش شنوا؟
