از میدان "تحریر" قاهره تا میدان "تقسیم" استانبول

س از حرکت‌های اعتراضی مردم در کشورهایی چون مصر، لیبی، تونس، یمن، بحرین بر ضد سیاست‌های استبدادی دولت حاکم این بار جهان نظاره‌گر تجمع مردمی در میدان مرکزی استانبول، میدان تقسیم است که به عنوان یک نقطه عطف در سیاست‌های کشور ترکیه تبدیل خواهد شد.

 آنچه حائز اهمیت است، تمرکز سیاستمداران ترکیه بر مسائل خارجی و نقش تاثیرگذار در به کارگیری اهداف مغرضانه علیه نظام‌های مردمی همچون سوریه  است که این امر موجب غفلت از سیاست‌های داخلی و عدم توجه به خواست‌های ملت خویش شده بود.

بهره‌گیری از سیاست‌های انگلیس‌مآبانه از سوی سران ترک و حرکت در مسیر اروپا، نه تنها تامین‌کننده خواست‌های مردم ترکیه نمی‌توانست باشد بلکه یک حرکت به سمت بی‌راهه بود که کشور ترکیه را از مسیر اسلامی خود جدا می‌کرد.

نتیجه‌ این امر تبدیل  اعتراض مردم به تخریب پارک قدیمی «گزی» در مرکز شهر استانبول، به جنبش اعتراضی بزرگی بر ضدسیاست‌های رجب طیب رادوغان است.

دامنه این اعتراضات به گونه‌ای است که تمامی گروه‌های سیاسی ترکیه از جناح چپ تا جناح راست، دانشجویان و اتحادیه‌های کارگری را در برمی‌گیرد.

چنین حرکت‌هایی نشان از نارضایتی گسترده مردم علیه دولت  حاکم بر ترکیه را دارد. دولتی که به گفته مردم ترکیه فقط از اسلام برای تداوم سیاست‌های خود بهره می‌جوید در حالی که هیچ تلاشی برای اعتلای پرچم اسلام در داخل کشور و یا خارج از مرزهای آن نمی‌کند.

به طور نمونه سیاست‌های ترکیه در قبال سوریه و کمک به طرح غربی-عربی برای براندازی حاکمیت اسد و کشتار مردم بی‌گناه در سوریه نشان بارزی از سیاست‌های غیر اسلامی و خصمانه دولت ترکیه در این راستاست.

واکنش سیاستمداران مطرح ترکیه به عملکرد حزب عدالت و توسعه نشان می‌دهد که دولت رجب طیب اردوغان نتوانسته در راستای اهداف کشور ترکیه گام بردارد.

اولویت یکم دولت آینده

 دولت آینده باید به این نکته توجه داشته باشد که انقلابی که در کشور ما سال ۵۷ صورت گرفت برای آب و نان فقط  نبود بلکه براساس باورهای دینی بود و یک انقلاب اعتقادی بود. واز دریچه فرهنگ دینی به معاش برسیم

: همان طورکه در قرآن کریم هم آمده است اگر احکام الهی اجرا شود و فرهنگ دینی در کشور حکمفرما شود خداوند درهای روزی و رحمتش را به روی مردم باز خواهد کرد و در واقع مشکلات اقتصادی هم حل خواهد شد.دولت های قبلی که اولویت هایشان را مسائل اقتصادی قرار دادند مگر چه کاری توانستند انجام دهند؟ به نظر م  اولویت دادن به مسایل اقتصاد  از دولت ها در واقع  ناظر بر اولویت دادن اقتصاد خودشان و اعوان و انصارشا بود نه  آحادمردم واز همه مهمتر اقدام آنان سرنا رااز سر گشاد نواختن بود که نتیجه جز این نمی تواند داشته باشد

 در دولت آینده بهتر است که خود اجتهادی صورت نگیرد و دولتمردان اجازه دهند در امور فرهنگی و دینی کارشناسان نظر دهند. کارشناسانی که می توانند در امور دینی نظر دهند تنها مراجع و رهبر انقلاب هستند اما در ا دولت های گذشته بعضی ها خود را مجتهد می دانستند