شهوت شفقت است یا پلیدی و زشتی؟

اگر خودت را دو بخش جدا از هم در نظر بگیری، در تو تضاد و تعارضی همیشگی ایجاد می شود. می کوشی تا بر پست تر غلبه کنی، با آن بجنگی و نابودش کنی- و نابود ساختن آن ممکن نیست. دگرگونی ممکن است اما نابود ساختن ناممکن. هیچ چیز هستی را نمی توان نابود ساخت. بلی، می توان تغییراتی بوجود آورد. می توان آب را به بخار یا به یخ تبدیل کرد اما این فقط نوعی تغییر و دگرگونی است. تو نمی توانی آب را از بین ببری. هیچ چیزی تاکنون نابود نشده و هیچ چیز جدیدی خلق نشده است. فقط ترکیب ها تغییر یافته اند .

شهوت پایین ترین پله و شفقت بالاترین پله نردبان، اما هردو به یک نردبان تعلق دارند. به یاد داشته باش آنگاه که شهوت خودآگاه شود، به شفقت تبدیل می شود و شهوت ناخودآگاه، پلید،‌زشت و حیوانی است. تو فقط وجودت را خودآگاه تر ساز تا به سوی الوهیت گام برداری. تا از حیوانیت به سوی خدا حرکت کنی. انسان نردبانی بین این دو ابدیت است